Valse acacia (Robinia pseudoacacia)

Biologie

Het meest opvallend aan wat oudere Valse acacia’s is de schors. Deze heeft diepe v-vormige groeven en kan erg knoestig zijn. De boom heeft veervormig blad dat met aan weerszijden een doorntje aan de twijgen zit. Hij komt pas laat in het blad, zo tegen juni.
Wanneer de bladeren zijn verschenen bloeit de boom. Er verschijnen trossen cremekleurige bloemen die heerlijk geuren en ook nectarrijk zijn. Het loont de moeite om bijenkasten in de buurt te zetten, want de acaciahoning is erg lekker. In het najaar hangen de peulvormige vruchten aan de boom, tot ver in de winter. De zaden worden erg makkelijk verspreid. Daarnaast plant een acacia zich voort via wortelopschot. Jonge scheuten kunnen tientallen meters van de boom opkomen. De boom wordt in Europa 25-30 meter hoog.

Herkomst en gebruik

De valse acacia is inheems in het oosten van Noord-Amerika. De eerste boom is in 1601 in Europa geïmporteerd en aangeplant in de tuin van het Louvre door twee Fransen, Jean en Vespasien Robin. Aan hen heeft de boom zijn Latijnse naam te danken.

De valse acacia levert erg duurzaam hout, en is een goede vervanger voor tropisch hardhout. In Polen en Hongarije zijn veel robinia’s aangeplant om aan de vraag naar dit hout te kunnen voldoen. De bomen groeien snel, enig probleem is dat de stammen niet altijd recht groeien.
Het hout wordt bijvoorbeeld gebruikt voor laddersporten en de spaken van wagenwielen, en is ook erg geschikt voor tuinmeubelen en afrasteringspalen.

Waar te zien?

Monumentale bomen van deze soort in de gemeente Valkenswaard:
Valse acacia bij het Brouwerijplein