Paardenkastanje (Aesculus hippocastanum)

Biologie

De paardenkastanje is een boom die veel in de bebouwde kom wordt aangeplant. Het handvormige blad is heel herkenbaar, met 5-7 deelbladeren. In mei bloeit de boom met grote bloemtoortsen die wit of rood van kleur zijn.

In de herfst zijn de vruchten, de kastanjes in hun stekelige bolsters, geliefd bij het maken van herfstknutselwerkjes. Wie heeft er nooit een poppetje van een kastanje gemaakt? Meestal bevat een bolster één kastanje, het kunnen er echter ook meer zijn.

Als het blad eenmaal gevallen is vallen aan de kale takken de knoppen op. Vooral de eindknop kan groot zijn. Hierin zit, in een viltig jasje, al het begin van het nieuwe blad en de nieuwe bloem opgeborgen. Beneden de knoppen zijn nog de littekens van de afgevallen bladeren zichtbaar. Ze lijken op hoefijzers, hier komt de naam paardenkastanje vandaan.

Herkomst en gebruik

De paardenkastanje is inheems in de Balkan en Klein-Azië. De boom is pas in de 17e eeuw via Wenen naar West-Europa gekomen.

In tegenstelling tot de tamme kastanjes, zijn de vruchten van de paardenkastanje voor mensen niet eetbaar. Wel kunnen ze als voer dienen voor herten, wilde zwijnen en varkens (net als eikels).

Waar te zien?

Monumentale bomen van deze soort in de gemeente Valkenswaard:
Paardenkastanje aan de Bergstraat (gekapt in 2013)
Paardenkastanje aan de Kromstraat
Paardenkastanje in het Florapark
Paardenkastanje op Luikerweg 100